...„носи еден тон емоции - силни, лични, комплексни, преку одговорите на прашањата што сами на себе ги поставуваме и најтешко ги одговараме.“

(Кон претставата „Никој никогаш не ме праша“, колективна драматургија, режија Драгана Гунин; Продукција: Youthquake, МКЦ, 10.04.2018г.) На сцената три празни столици, купишта искината хартија и музика која треба да ни ги подготви сетилата за огромното емотивно празнење што ќе следува. Исклучително сензитивен наслов што проицира многу прашања, а притоа упатува кон сопствената потрага по она што се вика постоење. Вака некако би требало да почне рецензијата за претставата „Никој никогаш не праша“, колективно драматуршко дело и режија на Драгана Гунин,…

„Доколку ни е битен квалитетот во организација на фесивалот, ќе треба да поработиме на тоа да се искачуваме во нагорна линија.“

Македонски Театарски Фестивал „Војдан Чернодрински“ Прилеп Неподнослива е топлината кој мака мачи да издиши со порен дожд за да и олесни на земјата и на оние кои едвај го дишат воздухот газејќи на неа. Опколен со облци пристигнувам во градот каде се чествува името на првиот македонски драмски автор. Војдан Поп Георгиев - Чернодрински, оној Војдан кој имал доблест за себе да каже дека ништо не напишал. „Што напишав јас? -Ништо не напишав. Јас го препишав од се уште ненапишаната…

„...претставата се растегнува во непотребно долг временски простор. „Клетници“ станува визуелно и наративно бучна и недоволно самосвесна. “

Од изведбата на „Клетници“ на Народен Театар Прилеп на 09.06.2018, во режија на Мартин Кочовски. Виктор Иго најверојатно никогаш не претендирал „Клетници“ да биде лесно сварлива материја.  Текстот говори за згазените, за тие до кои сјајот на напредокот никогаш не допира. Ја обременува публиката со  сите злодела и несреќи во делото.  Оваа тежина е и предупредување за секој што сака да адаптира вакво дело– книгата може да се остави, но претставата мора да се одгледа во еден здив. Режисерот Мартин…

„Претстава која успева да ги разбуди сите сетила на гледачот, не оставајќи го да земе здив од динамичната размена на емоции.“

„Ајнштајновите соништа“ кои ги будат сите сетила во вистинско време Постои едно место на светот каде времето постојано се менува, се раѓа и по неколку часа умира, за одново да биде родено. Во театар, времето е кружно, времето е воден тек, тоа е видлива димензија која во исто време одговара и не одговара на реалноста, тоа е релативно, како една теорија која неуморно се докажува во секојдневието. Какво и да е, времето (во театарот) секогаш има причина за сопственото постоење.…

...„зборува за моралната корупција и лицемерието на луѓето кои се сметаат себеси за спасители, не забележувајќи дека се претвориле во агресори.“

ако во еден час и четириесет минути да го „спакуваш“ сиoт кич, апсурд, трагикомедија и бесцелност на една власт, која поведена од своето его и илузија дека е спасител на народот се дави во сопствениот... путер? Иако звучи како материјал за кој се потребни премногу време и труд за да се изнесе пред публиката и да не биде премногу за гледачот да го голтне тоа што му е сервирано, на независната театарска група Артопиа и режисерот Владимир Милчин им успеало…

„Просечен кастинг и недоволно разработен текст, кој не успева да се носи со стандардите на 21 век се лоши дамки на една претстава, која има огромен потенцијал."

Кон „Дух“ од Дејан Дуковски, во режија на Срѓан Јанаќиjевиќ, продукција на МНТ. „Хамлет“ од Шекспир е класична трагедија, која и до ден денес инспирира илјадници театарски режисери. Таа исто така влијаела и на развојот на светската кинематографија, најмногу преку адаптацијата на сер Лоренс Оливие во 1948 и од таа на Кенет Брана во 1996. Младиот принц Хамлет е воден од желбата да го одмазди убиството на својот татко. Примамливоста на ова дело лежи токму во начинот на кој се…

„Јаниќијевиќ прикажа солиден филм, но постави претстава, која е само гледлива, не и впечатлива.“

Од изведбата на „Дух“ во понеделник,  21.05.2018 Овој понеделник, сетилата на  публиката во МНТ беа бомбардирани со аудиовизуелен напад од разорни пропорции. Сите 20 илјади вати енергија во сабвуферите на големата сцена ржеа  како земјотрес, знамиња се виореа, битки се биеја. Човечки судбини се кроеја, а почесто, се раскројуваа.  Станува збор, секако, за изведбата на „Дух“, во режија на Срѓан Јаниќијевиќ. Текстот  на Дејан Дуковски е заснован на лајтмотив од Шекспировиот „Хамлет“ , конкретно мотивот за одмазда на Хамлет,  на…

...„режисерот со минималистички пристап приоѓа кон водењето на обемната содржина, играта со говорот, и музиката, ги користи до самиот крај и тоа е сѐ што му е потребно за да го прикаже епското на сцена."

Кон „Царство Небеско“ 23.05.2018/ 19:00ч МНТ Гостување на Српско народно позориште „Имагинацијата е најголема привилегија на човековото постоење“ Јернеј Лоренци пика балканика“ е поднасловот на оваа претстава, затоа што со себе го носи средниот век од овие простори, српската епска поезија, митологијата и митоманијaта со која работи самиот режисер. „Царство Небеско“ на најубав можен начин преку епскиот стих и се обраќа на домашната публика. Поставката  е копродукција на Српскиот народен театар и Битеф театарот премиерно одиграна на 51-то издание на…

„Режисерката Нела Витошевиќ создала непретенциозна, внимателна, интимна, човечка претстава. Ова е претстава за луѓе од нашето секојдневие, за нас, за оние од публика и за тие на сцена.“

(За претставата „Странци“ според филмот „Совршени странци“ на Паоло Џеновезе, во режија на Нела Витошевиќ, Драмски театар - Скопје) даптирањето на филмско сценарио во театарски/драмски текст, секогаш е ризично, но доколку се направи како што треба дава одлични резултати. Претворањето на филмското сценарио во драмски текст, значи внимателно „преведување“ на јазикот на филмот, во јазикот на театарот. Кога станува збор за адаптација на еден филм како што е „Совршени странци“ (Perfetti sconoscuiti) на Паоло Џеновезе (Paolo Genovese) - прецизен, непретенциозен и…

...„алхемиски растворлив, содржински повеќеслоен и визуелно доследен.“

режија: Илдико Енејди улоги: Геза Морчањи, Александра Борбели, Золтан Шнејдер времетраење: 116 минути жанр: драма - романса Оцена: 4/5 ријатно ме изненадува репертоарската политика на киното Милениум. Посебно кога ја видов унгарската драма „На душа и тело“ од 2017 година. Не само поради фактот дека овој филм е магнет за награди: добитник на „златната мечка“ на 67 Берлинале, наградата ФИПРЕСЦИ на критичарите и новинарите во Берлин, номинацијата за „Оскар“ и наградата за најдобра европска актерка, туку поради фактот што станува…