(Кон претставата „Никој никогаш не ме праша“, колективна драматургија, режија Драгана Гунин; Продукција: Youthquake, МКЦ, 10.04.2018г.) На сцената три празни столици, купишта искината хартија и музика која треба да ни ги подготви сетилата за огромното емотивно празнење што ќе следува. Исклучително сензитивен наслов што проицира многу прашања, а притоа упатува кон сопствената потрага по она што се вика постоење. Вака некако би требало да почне рецензијата за претставата „Никој никогаш не праша“, колективно драматуршко дело и режија на Драгана Гунин,…
...„носи еден тон емоции - силни, лични, комплексни, преку одговорите на прашањата што сами на себе ги поставуваме и најтешко ги одговараме.“