Рецензии, Театар

Има ли вакцина против траума?

Гледај.мк

„Ансамблот и менторите Бузалковска и Степанулески свесно ги отфрлаат овие квалификации и нурнуваат во колективната (пот)свест, донесувајќи на едноставната сцена бројни драмски вињети кои го отсликуваат нивното лично искуство во последните неколку години.“

Кон изведбата на „Антитело“ на затворањето на 39-тото издание на фестивалот Скомрахи (ноември, 2022 година).Колективно авторство, режија: Зоја Бузалковска, помошник на режија: Александар Степанулески. Играа: Анастасија Величковиќ, Леонардо Лазов, Виктор Мирчески, Ања Митиќ, Стефан Николовски, Нела Павловска, Сара Спиркоска и Лазар Христов. Иницијална недоверба и дилема околу тоа дали баш ова е вистинското место да се биде во моментот, па постепено „загревање“ кон останатите во просторот и градење заедничко разбирање дека сите искуства се еднакво вредни и важни за споделување,…

Cinema, Рецензии, Филм

„Татко“: Непознат лавиринт без клопче за навигација

Гледај.мк

„Преку давање подлабок приказ на деменцијата, филмот исто така го соголува човекот и покажува колку ранлив вистински може да биде“.

Иако човечкиот ум е еден огромен нестабилен лавиринт, сепак постојат одредени компоненти кои помагаат при навигација и нè држат делумно синтетизирани. Едно од тие навигациски клопчиња се сеќавањата, а филмот „Татко“ (на култниот сценарист и тазе режисер Флоријан Зелер) се фокусира токму на нив и ги испитува преку перспективата на човек кој страда од деменција.Губењето на сеќавањата е честа тема во современиот филм - од „евтини“ психолошки крими трилери до „артхаус“ филмови како „Љубов“ од Ханеке. Зачестеноста на оваа тема…

Cinema, Рецензии, Филм

„Балерина“: Конвенционална и сентиментална, но безвременска приказна

Гледај.мк

„Ова е еден од ретките анимирани филмови во кои толку реалистично се претставени танцовите чекори и фигури“.

Да живееш значи да се бориш. Овие зборови отсекогаш биле неисцрплив извор на инспирација во уметноста. Особено во рамките на филмската индустрија се чини дека приказните кои ја обработуваат таа тематика секогаш ќе имаме прилика да ги проследиме на големото платно. Како една од поновите интерпретации се јавува „Балерина“ - детскиот авантуристички анимиран филм со дебитантна проекција во 2016 година. За разлика од Црн лебед (2010), меланхоличен игран филм за патот до успехот во балетскиот свет, „Балерина“ ја претставува посветлата…

Cinema, Рецензии, Филм

„Нема да си сама“ но секогаш ќе си осамена

Гледај.мк

„„Нема да си сама“ е амбициозен, сериозен и емоционален филм кој успева да внесе нов живот не само во хорор жанрот туку и во интернационалната кинематографија“.

Кон „Нема да си сама“ во режија и сценарио на Горан Столевски, кинематографија на Метју Чуанг Во последните неколку години како да се случи една „ренесанса“ на класичната хорор „антихероина“, волшебницата од фолклорните приказни. Филмовите како „Вештерката“ на Роберт Егерс и „Суспириа“ на Лука Гуадањино успеаја успешно да го „рециклираат“ имиџот и да дадат одредена комплексност и длабочина на нивните длабоко меланхонични вештерки, па не е чудно што овој тренд на продукција на помалку различни, независни хорор сценарија го разбранува…

Cinema, Рецензии, Филм

„Сува земја гори“: жени, отпор и нафта во Болсонaровиот Бразил

Гледај.мк

„ Со неверојатна тонска визија, режисерите Пимента и Квеирос ги задушуваат гледачите во тмурната реалност што ја живее растечката ниска класа на Бразил“.

Постојат околности кои го оправдуваат криминалот, па дури и го прикажуваат како чин на отпор и ослободување. Тоа се околностите кои Јоана Пимента и Адирли Квеирос ги нудат во „Сува земја гори“. Дејството на филмот се одвива во Сол Насенте, една од најголемите фавели во Латинска Америка и ги следи Леа (Леа Алвес да Силва) и Читара (Јоана Дарк Фуртадо), полусестри кои се влезени во нелегална трговија со бензин. Нивната женска банда сифонира нафта и ја продава директно на моторџиските…

Cinema, Рецензии, Филм

„Тори и Локита“: воајерски поглед кон несреќата на различниот

Гледај.мк

„Ситуацијата е комплицирана и ветува интересен и динамичен филм, но „Тори и Локита“ стрчи во низата на автентични приказни за мигрантите кои се раскажуваат во последниве години“.

„Тори и Локита“ е новиот долгометражен проект на Жан-Пјер и Лук Дарден, едни од најнакитените кански ветерани на последните неколку децении. Тори (Пабло Шилс) и Локита (Жоли Мбунду) се деца имигранти кои живеат во згрижувалиште во неименуван град во Белгија. Неуспешно се обидуваат да се прикажат како брат и сестра, иако се запознале на патот кон Европа. За разлика од Тори, кој има право на престој во Белгија бидејќи е дете спасено од погубување поради вештерство, Локита мора да најде…

Рецензии, Филм

Мајчинството како криза на идентитет

Гледај.мк

...„искуствата на две бремени жени во лоши животни околности и општествените притисоци кои доаѓаат веднаш по првиот сонограм.“ 

Како се одлучува дали да се биде родител? Чии совети треба да послуша една бремена жена, додека во нејзината матка расте нов живот? И зошто воопшто би слушала некој друг, наместо да ги земе предвид само сопствените потреби и можности? Унгарскиот „Шест недели“ (во режија на Ноеми Вероника Шакони) и украинскиот „Визијата на пеперутката“ (во режија на Максим Наконечни), кои ги гледав на филмскиот фестивал во Сараево, се фокусираат на искуствата на две бремени жени во лоши животни околности и…

Рецензии, Филм

Стравот е колективно искуство

Гледај.мк

...„два документарни филмови на млади автори од Северна Македонија и Хрватска, кои намерно одбрале да ја свртат камерата кон траумите, стравот и прашањето „што по нив?“.“

Додека ги гледав балканските филмови на годинешното издание на Сараевскиот филмски фестивал, често забележував како стравот (една од петте основни емоции) имплицитно ги „бои“ наративите. Имајќи предвид дека во нашиот регион интергенерациските трауми се свежи, а социо-политичката нестабилност е реалност на која сме целосно навикнати, постојаното присуство на стравот како невидлива позадина на филмското платно не ме изненади. Во нашата културна матрица длабоко е втиснато убедувањето дека за стравот и трауматичните искуства кои понекогаш ги носи не се зборува во…

Рецензии, Филм

„Клондајк“: Издржи женски до крај!

Гледај.мк

...„вешто балансира со ретки реплики и уште поретки експлицитни објаснувања за тоа што им се случува на карактерите, одбирајќи да ги прикаже нивните искуства сирово до болка.“

2014 година, мало село на границата меѓу Украина и Русија, во кое патриотите и сепаратистите се во отворен конфликт, а сите заедно полека се навикнуваат на постојаните звуци на војната. Бремената Ирка (Оксана Черкашина, актерскиот стожер во филмот) одбива да го напушти својот дом, додека сопругот Толик (Сергеј Шадрин) и братот Јурик (Олег Шчербина) се обидуваат да ја убедат дека идеолошката позиција на другиот е полоша, па Ирка едноставно треба да се „припитоми“ и да послуша.  Иако содржината на „Клондајк“…

Рецензии, Филм

„Најлошите“: Седмата уметност низ детски очи

Гледај.мк

...„детално промислениот развој на четирите главни ликови, заедно со нивната актерска игра, создаваат социјално реалистичен микрокосмос кој е под огромен емотивен набој.“ 

Ако очите се огледало на душата, тогаш крупните кадри од експресивните лица на четирите деца во главните улоги во „Најлошите“ (во режија на Луиз Акока и Роман Гере) го содржат целото страдање и збунетост на младите граѓани на едно сиромашно гратче во Франција, каде филмска екипа прави кастинг за филм токму за тешкиот живот во ваквите места. Ваквата наративна „мамка“ се развива преку низа морални дилеми и намерно сатирични елементи, но главниот адут на режисерското дуо се младите актери Малори…