„Режијата и продукцијата се исто така дело на Елер и тие уште од почетокот носат слободоумен дух кој преовладува низ филмот како интересна забава, паралелно со моменти на оправдана тензија која наговестува кобен крај и неоправдана неизвесност кои потсетуваат на уникатниот еднокадровски трилер „Викторија“.

Во мало село, близу градот Антверпен во Белгија, големо адолесцентско друштво е во потрага по летна адреналинска авантура која ќе им ја разбие монотонијата од безгрижниот тинејџерски живот. Хормоните вријат, а разумот е на одмор и подеднакво по пол испреплетеното осумчлено друштво копнее по идеја која ќе им донесе пари за остварување на летните желби. Класната разлика помеѓу тинејџерите носи различни идеи како да стигнат до пари, но најчесто секогаш се истакнува еден доминантен карактер кој ги носи одлуките за…

„Режисерката и сценаристка Сиваџи слика со многуслојна симболика на филмското платно, а сепак малку прикажува, повеќе провоцира и импресионира со нејзиниот начин на изразување.“

Вистинска умешност е лаконски да се изразиш со малку зборови, а сепак, крајот да ги оправда средствата т.е. да ја долови целта. Сето тоа има уште повпечатлив ефект кога симболично е претставено на филмското платно, а продуцентката, режисерка и сценаристка, Бану Сиваџи целосно успева да ја претстави својата идеја во нејзиниот дебитантски игран филм. „Гулабот“ минатата година беше во потесниот избор за наградата најдобар дебитантски филм на престижното „Берлинале“, а притоа се закити со 20 награди и исто толку номинации…

...„релативно топла европска пролет, богата програма која ја отсликува комерцијалната азиска кинематографија од изминатата година и голем број филмофили кои во текот на фестивалот своите денови ги организираат според термините во кои се прикажуваат филмовите. Што повеќе човек да посака?“

Замислете си ја следната ситуација: девет часот наутро, надвор врне и дува, а пред кино-салата има огромна редица луѓе кои чекаат да започне првиот филм на денешната програма. Вака изгледаше речиси секое утро во текот на 21-вото издание на Фестивалот на филмови од далечниот Исток (и со она „речиси“ реферирам на променливото време - само два од фестивалските денови беа сончеви). Без разлика на терминот во кој се прикажува,  жанрот или земјата од која филмот доаѓа, салата во Teatro Nuovo…

...„страда од истиот проблем како голем број дебитантски филмови: желба да се раскажат премногу приказни одеднаш и користење на голем број клишеа, на сметка на умешна употреба на оригиналниот пристап кон секојдневните проблеми на „невидливите“ луѓе.“

Кон „Сѐ уште човек“ по сценарио и режија на Оливер Чан, кој доби две награди на Фестивалот на филмови од далечниот Исток: главната награда од публиката и наградата од критичарите.  3/5 Во денешно време, голем број филмски работници одлучуваат да ја свртат камерата кон „невидливите“ категории луѓе, како што се социјалните случаи, мигрантите, луѓето со инвалидитет, итн. Долгометражното првенче на Оливер Чан отскокнува од воспоставените шеми за  ваквите приказни - наместо да „држи лекции“ како и овие луѓе заслужуваат почит…

„Текот на приказната која скоро да е типична за издигнувањето на една музичка ѕвезда во доцните 70-ти е значително освежена поради смелите одлуки на луѓето инволивирани во оваа продукција. “

Кон „Рокетмен“ во режија на Декстер Флечер, сценарио на Ли Хал, кинематографија на Џорџ Ричмонд Оцена: 4/5 „Рокетмен“ нема да успее да побегне од споредбите со минатогодишниот комерцијално успешен, но стерилен филм  „Боемска Рапсодија“. НЗС на двете дела се режисерот Декстер Флечер кој неславно го заменил Брајан Зингер по неговото отпуштање во филмот кој му донесе оскар на Рами Малек, како и обработката на славни музички Британски гении во минатиот век. Двете продукции делат и ист лик - озогласениот музички…

"Органското префрлање на доминацијата од Томас во Ванда е климакс на брилијантниот портрет кои актерите Ивана Павлаковиќ и Влагој Веселинов го насликуваат за овие два несекојдневни лика. "

Кон „Венерa во Крзно“ од Дејвид Ајвс, во режија на Ивана Ангеловска Оцена: 5/5 „Венера во Крзно“ од Дејвид Ајвс е претстава водена од два лика чија премиера оригинално била изведена во Њу Јорк, 2010 година, Офф Бродвеј. Длабоко инспирирана од класичниот, истоимен роман на Леополд Вон Сахер-Мазох (од каде што патем потекнува терминот мазохизам), претставата доживеала таков успех па се закитила со Тони награда, и обезбедила дополнителна продукција во лондонскиот престижен Вест Енд. Универзалното критичко прифаќање на брилијантниот текст…

„Веселинов и Павлаковиќ и нивната неверојатна меѓусебна хемија на сцената се темелот, главната конструкција и душата на оваа претстава. “

Кон изведбата на претставата „Венера во крзно“ од Театар на Навигаторот Цветко и Кино Култура на 54. МТФ „Војдан Чернодрински“ Има нешто волшебно во полноќните претстави кои се дел од неофицијалната програма на МТФ „Војдан Чернодрински“. Рано-летниот мирис во воздухот, гужвата пред влезот од прилепските љубители на театарот, кои се чини како цела година да живеат само за овие седум фестивалски денови, како и интимниот амбиент во стариот и речиси руиниран театар, создаваат една уникатна и неверојатно театарска атмосфера. Иако…

...„не е само рационално детектирање, туку истовремено и емотивно, потсвесно, комплексно и исто толку моќно.“

(Прототекст за научна студија што ќе следува) (Кон претставата Бакхи, краток преглед на распадот,  според „Бакхи“ на Еврипид, во режија на Игор Вук Торбица, продукција на Народен театар – Битола) Сè почнува со Дионис и сè завршува со Дионис! Античкиот театар и европскиов што е негов наследник, иманентно се поврзани со ритуалот, митот, и пред сè, со култот кон Дионис. Затоа приказната за претставата Бакхи, краток преглед на распадот, во режија на Игор Вук Торбица, продукција на Народен театар -…